niedziela, 8 kwietnia 2012

Aldo C. Marturano "Słowiańska Ruś, pogaństwo i kobiety"


Na samym wstępie od wydawcy mamy święty cytat Zygmunta Glogera, krytykę postaw Polaków względem własnej kultury, co już sprawia, że mam ochotę z pasją w oczach czytać dalej. Ale na dobrym wstępie się niestety kończy ...

Aldo C. Marturano "Słowiańska Ruś, pogaństwo i kobiety" to kolejna ciągnąca się historia o dawnej Rusi, pogańskich obrzędach, chrystianizacji i utraconej mądrości. W sumie nic nowego, tyle, że więcej wątków o Wschodzie, czego do tej pory dużo nie było w ogólnodostępnych polskich opracowaniach. 

Co do autora, to potwierdza mi on mit  "Zgniłego Zachodu". Tym razem mamy Włocha, który udaje że coś wie i próbuje to udowodnić pisząc o wszystkim najogólniej jak się da, najczęściej przedstawiając podstawowe rzeczy. Mało tego, powołuje się na rekonstrukcje mitów z pewnych rejonów obecnej Federacji Rosyjskiej i uważa je za główne. Co chwila zbacza z przewodniego tematu wyjaśniając jakieś pojęcia, które dla mnie nowymi nie były. 

Sporo "ciekawostek" się dowiedziałem, o których do tej pory nigdzie nie czytałem. Autor odrzuca wizję dualizmu w religii Słowian (cóż pojedynek Welesa z Perunem, najwyraźniej nie pasuje pod tezę), podobnie jak twierdzi, że praocean (czy pramorze) też nie widniało w świadomości dawnych Słowian (o kurde, a co mitem o Bogu i Diable w łodzi? Czyżby autorowi się ten mit nie spodobał, że wybrał jakieś wyssane z palca inne?). Pewne rzeczy są jak na mój gust niewyjaśnione w tej książce. Ciekawa kwestia święta 1 lutego, u Rosjan miało się to święto wiązać z Perunem. 

Wprawdzie podobał mi się dawny pogański stosunek do dzieci i do kobiet, ale wbrew temu co sugeruje tytuł, damy nie są głównym elementem tematycznym książki. Jest im może poświęcony jeden rozdział, a w innych co najwyżej krótkie wzmianki. 

Dużo ciekawostek podobnych do książki Leszka Mateli "Tajemnice Słowian", informacje wspaniałe, jednakże o niezbyt pewnym rodowodzie. Przy obecnym stanie badań i dostępnych źródłach można by spokojnie napisać to porządnie. Ale cóż, kolejny zachodni erudyta pokazuje światu co potrafi ... 

Czy książkę bym polecił? Wątpię.